1- امام حسین علیه السلام: ما حزب چیرۀ خداییم و فامیل و نزدیکان فرستاده آفریدگار صلى الله علیه و آله و اهل بیت منزه وی و یکى از دو چیز گرانبهایى که فرستاده خداوند صلى الله علیه و آله، در کنار کتاب خداى متعال و بعداز آن قرار بخشید؛ کتابى که ذکر هر چیز در آن میباشد و فسخ، مسجد النبی کوهسنگی مشهد از پس و پیش، به آن خط مش ندارد و در تعبیروتفسیر آن، بر ما پشت گرمی مىخواهد شد و در تأویلش در نمىمانیم؛ بلکه حقایقش را دنبال مىکنیم.
از ما اطاعت نمایید که اطاعت از ما واجب میباشد؛ چون با اطاعت معبود و پیامبرش همدم میباشد. پروردگار عز و جل فرموده میباشد: آدرس مسجد النبی کوهسنگی مشهد «از خداوند و فرستاده و اختیارداران خویش، اطاعت فرمائید و چنانچه در چیزى اختلاف کردید، آن را به پروردگار و نبی گشوده گردانید» و فرمود: «و در حالتی که به رسول و اختیارداران خویش گشوده مىگرداندند، بىشک و تردید، به واقعیت آن پى مىبردند و درحالتی که فضل و ادب و عفو وبخشش آفریدگار بر شما خلا، همۀ شما، رزرو مسجد النبی کوهسنگی مشهد جز اندکى، از شیطان پیروى مىکردید».[39]
2- امام حسین علیه السلام، خطاب به فَرَزدَق شعر سرا: اى فَرَزدَق! این خاندان، به اطاعت از شیطان چسبیدند و اطاعت [خداى] رحمان را وا نهادند و خرابی را در زمین، آشکار کردند و احکام پروردگار را فسخ نمودند و شراب نوشیدند و اموال فقیران و بینوایان را از آنِ خویش کردند. اینجانب، شماره تلفن مسجد النبی کوهسنگی مشهد سزاوارترین کس به قیام براى یارى آئین معبود و عزّت بخشیدن به آئین وی و جهاد در خط مش وی هستم تا «امر معبود، والاترین باشد».[40]
3- حسین علیه السلام طوماراى نگاشت و با یکى از وابستگانش به اسم سلیمان، براى سران سپاه بصره و بزرگان آن جا، مانند صاحب و مالک بن مَسمَع بکرى، احنف بن قیس، مُنذِر بن جارود، مسعود بن عمرو، قیس بن هیثم و عمرو بن عبید اللّٰه بن مُعمّر ارسال کرد.
متن نامۀ واحدى که براى بزرگان [بصره] ارسال کرد [، اینگونه میباشد]: «امّا سپس، آفریدگار، محمّد صلى الله علیه و آله را بر خلقش برگزید و با نبوّت خود، گرامى داشت و براى رسالتش برگزید. بعد از آن، پروردگار اورا به سوى خود برگرفت، در حالى که براى بندگانش خیرخواهى کرده بود و آنچه براى آن نبی گردیده بود، ابلاغ کرد.
ما خویشان و اولیا و اوصیا و وارثان وی هستیم که در بین عموم، سزاوارترینِ عموم به منزلت وی هستیم؛ امّا خویشان ما، مقام مارا از آنِ خویش کردند و ما رضایت دادیم و تفرقه را ناخوش داشتیم و تندرست [امّت] را دوست داشتیم.
ما مىدانیم که بهاین حقّ جانشینى رسول صلى الله علیه و آله سزاوارتر از کسى هستیم که آن را به دست گرفته میباشد... پیامبرام را با این طومار به سوى شما روانه کردم. اینجانب، شمارا به کتاب آفریدگار و سنّت نبی صلى الله علیه و آله فرا مىخوانم که بىشک وتردید، سنّت، مرده و بدعت، زنده گشته میباشد و درصورتی که گفتهام را بشنوید و فرمانم را اطاعت نمایید، شمارا به راه و روش هدایت، رهنمون مىنحس. والسّلام علیکم و رحمة اللّٰه وبرکاته!».[41]
4- امام حسین علیه السلام، در سخنانى با یاران حرّ بن یزید: اى عموم! درصورتی که زهدوتقوا رایحهَرزید و حق را براى اهلش به رسمیت بشناسید، این، آفریدگار را خوب خشنود مىنماید. ما اهل بیت، به سرپرستى این فرمان (حکومت) بر شما از این مدّعیان که حقّى ندارند و در میانِ شما با ستم و تجاوز، خوی مىنمایند، سزاوارتریم. در صورتی مارا خوش ندارید و حقّ مارا نمىشناسید و نظرتان غیر از آن چیزى میباشد که نوشتهها و فرستادگان شما به اینجانب رساندند، گشوده مىگردم.[42]