همگی مصیبتی را که عزاداران حسینی در ۱۰ روز نخستین محرم به سوگ آن مینشینند، مسجد النبی کوهسنگی مشهد تنها در زمان یکسری ساعت بر خانواده سیدالشهدا وارد شد.
کلیه مصیبتی را که عزاداران حسینی در ۱۰ روز نخستین محرم به سوگ آن مینشینند، تنها در زمان یکسری ساعت بر خانواده سیدالشهدا وارد شد.
امام حسین (ع) براى پیش گیرى از نزاع و خون ریزى نیروهاى دو طرف عملکرد زیادى به شغل آورد و از هر روش ممکن مى خواست از کشتار مسلمان ها جلوگیرى کند و خون کسى بر زمین نریزد.
پیش از شهیدشدن امام حسین علیهالسلام
تهیه و تنظیم سپاه:
امام حسین (ع) بعداز نماز صبح، سپاه خود را که متشکل از ۳۲ بدن سواره و ۴۰ بدن پیاده بودند،آدرس مسجد النبی کوهسنگی مشهد به سه مجموعه تقسیم کرد؛ گروه نخستین را در قسمت میمنه، گروه دوم را در قسمت میسره و تیم اى را دربین آن دو قرار بخشید. فرماندهى قسمت میمنه را به «زهیر بن قین» و فرماندهى نصیب میسره را به «حبیب بن مظاهر» واگذار کرد و خویش در اواسط دو سپاه ساکن شد و بیرق سپاه را به برادرش عباس بن على (ع) سپرد و چادرها را در پشت راز قرار اعطا کرد.
قدمت بن سعد نیز سپاهیان جنایت پیشه خویش را به تعدادی مجموعه تقسیم کرد و فرماندهى قسمت میمنه را به «قدمت بن حجاج»، فرماندهى قسمت میسره را به «شمر بن ذى الجوشن»، فرماندهى سواره نظام را به «عروه بن قیس» رزرو مسجد النبی کوهسنگی مشهد و فرماندهى پیاده نظام را به «شبث بن ربعى» واگذار کرد و بیرق ننگین سپاه خویش را به غلامش «درید» سپرد.
دو سپاه در قبال یک دیگر صف آرایى کرده و براى شروع جنگ عاقبت ساز، لحظه شمارى مى کردند.
اندرزهاى قبل از جنگ:
امام حسین (ع) براى پیش گیرى از مبارزه و خون ریزى نیروهاى دو طرف، عملکرد زیادى به فعالیت آورد و از هر رویه ممکن شماره تلفن مسجد النبی کوهسنگی مشهد مى خواست از کشتار مسلمان ها جلوگیرى کند و خون کسى بر زمین نریزد ولى معاند که مغرور از کثرت سپاه خویش و قلت یاران امام (ع) بود، به هیچ صراطى بدون واسطه عدم وجود و به هیچ پیشنهادى جواب مثبت و فعالیت ساز نمى داند و خواستار تعیینتکلیف از روش جنگ و خون ریزى بود.
امام حسین (ع) در روز عاشورا، برخى از یاران خویش را به نزد سپاه معاند ارسال کرد تا با آن ها گفتوگو کرده و بابیان حقایق و حقیقت ها، آنها را از شرارت و جنایت پشیمان نمایند.
آن حضرت خویش نیز توشهها براى نصیحت سپاه شرک پیشه معاند پا پیش بنیان و بابیان خطبه هایى پرنور گر آنانرا به مراقبت متانت و عدم خون ریزى دعوت کرد و از نزاع و پیکار دستگیر ولى جز تعدادى اندک که از خواب غفلت بیدار گردیده و واقعیت را دریافتند و به سپاه آن حضرت پیوستند، سایر آن ها در ضلالت و گمراهى خود باقى باقی مانده و بر شروع مبارزه پافشاری مى کردند.
همگی مصیبتی را که عزاداران حسینی در ۱۰ روز نخستین محرم به سوگ آن مینشینند، مسجد النبی کوهسنگی مشهد تنها در زمان یکسری ساعت بر خانواده سیدالشهدا وارد شد.
کلیه مصیبتی را که عزاداران حسینی در ۱۰ روز نخستین محرم به سوگ آن مینشینند، تنها در زمان یکسری ساعت بر خانواده سیدالشهدا وارد شد.
امام حسین (ع) براى پیش گیرى از نزاع و خون ریزى نیروهاى دو طرف عملکرد زیادى به شغل آورد و از هر روش ممکن مى خواست از کشتار مسلمان ها جلوگیرى کند و خون کسى بر زمین نریزد.
پیش از شهیدشدن امام حسین علیهالسلام
تهیه و تنظیم سپاه:
امام حسین (ع) بعداز نماز صبح، سپاه خود را که متشکل از ۳۲ بدن سواره و ۴۰ بدن پیاده بودند،آدرس مسجد النبی کوهسنگی مشهد به سه مجموعه تقسیم کرد؛ گروه نخستین را در قسمت میمنه، گروه دوم را در قسمت میسره و تیم اى را دربین آن دو قرار بخشید. فرماندهى قسمت میمنه را به «زهیر بن قین» و فرماندهى نصیب میسره را به «حبیب بن مظاهر» واگذار کرد و خویش در اواسط دو سپاه ساکن شد و بیرق سپاه را به برادرش عباس بن على (ع) سپرد و چادرها را در پشت راز قرار اعطا کرد.
قدمت بن سعد نیز سپاهیان جنایت پیشه خویش را به تعدادی مجموعه تقسیم کرد و فرماندهى قسمت میمنه را به «قدمت بن حجاج»، فرماندهى قسمت میسره را به «شمر بن ذى الجوشن»، فرماندهى سواره نظام را به «عروه بن قیس» رزرو مسجد النبی کوهسنگی مشهد و فرماندهى پیاده نظام را به «شبث بن ربعى» واگذار کرد و بیرق ننگین سپاه خویش را به غلامش «درید» سپرد.
دو سپاه در قبال یک دیگر صف آرایى کرده و براى شروع جنگ عاقبت ساز، لحظه شمارى مى کردند.
اندرزهاى قبل از جنگ:
امام حسین (ع) براى پیش گیرى از مبارزه و خون ریزى نیروهاى دو طرف، عملکرد زیادى به فعالیت آورد و از هر رویه ممکن شماره تلفن مسجد النبی کوهسنگی مشهد مى خواست از کشتار مسلمان ها جلوگیرى کند و خون کسى بر زمین نریزد ولى معاند که مغرور از کثرت سپاه خویش و قلت یاران امام (ع) بود، به هیچ صراطى بدون واسطه عدم وجود و به هیچ پیشنهادى جواب مثبت و فعالیت ساز نمى داند و خواستار تعیینتکلیف از روش جنگ و خون ریزى بود.
امام حسین (ع) در روز عاشورا، برخى از یاران خویش را به نزد سپاه معاند ارسال کرد تا با آن ها گفتوگو کرده و بابیان حقایق و حقیقت ها، آنها را از شرارت و جنایت پشیمان نمایند.
آن حضرت خویش نیز توشهها براى نصیحت سپاه شرک پیشه معاند پا پیش بنیان و بابیان خطبه هایى پرنور گر آنانرا به مراقبت متانت و عدم خون ریزى دعوت کرد و از نزاع و پیکار دستگیر ولى جز تعدادى اندک که از خواب غفلت بیدار گردیده و واقعیت را دریافتند و به سپاه آن حضرت پیوستند، سایر آن ها در ضلالت و گمراهى خود باقى باقی مانده و بر شروع مبارزه پافشاری مى کردند.